<$BlogRSDURL$>
.


Friday, June 18, 2004

 
دعاي نميدونم چي چي


آقا جونم براتون بگه امشب نخود نشسته بود منتظر يه آدم حسابي، از اونا كه لنگشون رو اگه بگم بري پيدا كني برام مصداق عيني اينه كه دنبال نخودسياه فرستاده باشمت، اينو داشته باشيد تا بگم واسه چي اصلاً دارم مينويشم، خوب معلومه ديگه، خنگ نباش. گفتم تا بياد مي نويسم كه بهره وري بره بالا. حالا اگه همين الان هم سر برسه نوشته رو نصفه ميذارم ميرم عين جميع اجتماع بازديد كننده هاي گرامي ميرن تو خماري
آره خلاصه منتظر بودم كه ياد يه ماجرايي از هفته اول دبيرستان رفتن يه موجودي كه ما اينجا بهش مي گيم نخودسياه افتادم. كلي تكراريه برا خودم اما مث جوكايي كه بار اول مي شنوم يادم كه ميافته نمي تونم نخندم
حالا خود قصه
روز اول دبيرستان. مدرسه نمونه. مدير آخر متدين.نخودسياه هم نفر تاپ قبول شده هاي امتحان ورودي ، «دوست نخود» كه ما اينجا لوبيا صداش مي كنيم هم يكي ديگه از همون بچه درس خونا كه تو امتحان وروديه اون بالا بالا ها بوده، نگي دارم تبليغ مي كنما! اين اطلاعات الان به دردت مي خورن، يه كم دندون رو جيگر بزار
حضرت مدير مدرسه مقررات مدرسه رو برا بچه درس خونايي كه فكر مي كنن ديگه خيلي گنده شدن كه اومدن دبيرستان توضيح ميدن‌: « برادرا صبح ساعت 7 مياين مدرسه ، تا 12 كلاساي معمول بر قرارند، بعد ان شاء ا... ناهار هاتون رو كه صبح با خودتون مياريد و ما اينجا تو گرم كن گرم مي كنيم ، بعد از نماز صرف مي كنيد، بعد كلاس حل تمرين و مباحثه و اينا تا ساعت پنج عصر و بعد تشريف مي بريد خونه، عزيزان برادر البته 4شنيه ها بعد از ظهر آزمايشگاههاي فيزيك و شيمي داريد و پنج شنبه بعد از ساعت پنج در محل آمفي تئاتر مدرسه ، مراسم پر فيض دعاي كميل (نمي دونم شايدم توصل بود. يادم نيست كدوم رو ما قرار بود بخونيم) »
نخودسياه {با كمال پر رويي}:آقا اجازه! اجباريه دعا؟ا
مدير مدرسه: {با احساس خوشمزگي هوار تا}: نه عزيز برادر! اختياريه ولي مجبوريد شركت كنيد
نخودسياه :{زير لب همچين كه فقط لوبيا بشنوه}: حالا مي بيني برادر! معين باشي
...
زمان : 4شنبه اول سال تحصيلي ، مكان: آزمايشگاه شيمي ، نخود و لوبيا يه تيكه پتاسيم كش ميرن و ميذارن تو يه قوطي نگاتيو عكاسي كه پر از نفت كردن (اين كارا هم با زمينه علمي بهترن، پتاسيم ميل تركيبي بالايي داره و تو مجاورت هوا يا آب فوراً تركيب ميشه و كلي انرژي توليد ميكنه و آتيش ميگيره و بالا پايين مي پره) اينههههههههههه
...
زمان : فرداش (يعني پنجشنبه) ، مكان :آمفي تئاتر و دع و اينا، نور: چراغا خاموش ، افكت : صداي گريه اكثراً الكي ملت (اگه راستكي بود كه چراغو خاموش نمي كردن) ا!ا
نخودسياه : لوبيا از نفت در بيارس، حالا وقتشه
لوبيا : مطمئني؟ا
نخود : آره تند باش
اين پتاسيم هم بوي نفتش پيچيده اما روشن نميشه!!! الانه كه گندش در بياد. نخودسياه يه تف ميزنه بهش و . . . جاتون خالي! آتيش بازي رو باش
يك دقيقه بعد، دم در آمفي تئاتر
آقا اين يك دقيقه كه برا شما گذشت برا نخودي 1 هفته بود، آخه اون آدم مهمه اومدو ما هم رفتيم . حالا هم دوباره در خدمتيم
آها. دم در آمفي تئاتر، نخود و دوستش كه زود تر از همه اومدن بيرون ايستادن و دارن ملت رو مي بينن كه از رو سر هم ميخوان از آتيش سوزي و جزغاله شدن فرار كنن. چشما همه از حدقه در اومده. يكي دو نفر هم چشماشون سرخه! اوليا از ترس و اون يكي دو نفر هم از گريه! اما آخه اون تو كه تا 30 ثانيه پيش صداي 400 نفر كه گريه مي كردن ميومد!!!! آقاي مدير هم از ترس به لهجه مادريشون رجوع كردن و از اون تو داد مي زنن «يوخده تند تر بريد بيرون ما هم بيايم!!!» ماجراي پنجشنبه رو همينجا با تعطيلي مجلس دعا تموم كنيم
شنبه صبح، دفتر مدير، نخود و لوبيا احضار شدن!!!(بابا سازمان «سي آي اي» هم به اين زودي نميفهمه از كجا خورده!!!)!ا
مدير: شنيدم كه پتاسيم ميندازين تو مراسم دعا
اين دو تا بونشن هم مات و مبهوت همديگرو نگاه مي كنن!!! دهه اين از كجا ديده؟ا
نخود دست و پاشو جم ميكنه .
نخود: كي؟ ما؟ شما مطمئني ما بوديم؟ يا كسي گفته؟ا
مدير: كسي ديده كه 4شنبه از آزمايشگاه . . .!ا
نخود: باشه آقا! هركي ديده بياد بگه. ما خودمون پروندمونو ميگيريم ميريم!!!(البته اينو نگفت كه اول خدمت ايشون مي رسيم اما مدير هم پپه نيست كه! تازه نمي خواست آنتنشو لو بده. بعداً به درد مي خوره!)!ا
بعد از كلي بحث كه نيميشد (به كسر شين) بگيم كي ديدست (به كسر دال) و اينا و ما نبوديم و اگه ديدن بيان بگن مدير كوتاه مياد
مدير: باشه. شما نكردين. اما ديگه خدا وكيلي از اين كارا نكنين. شما دو نفر هم استثنائاً اگه نخواستين دعاي پنجشنبه رو ديگه نياين. حالا بفرماييد سر كلاس
و اينجوري بود كه در تمام طول تاريخ اين مدرسه 2 نفر ، فقط دو نفر ، فقط تو نيم جلسه دعاي كميل (آخرش يادم نيومد توسل بود يا اين، شايدم جوشن كبير بوده!!!) شركت كردن و كسي هم كاري به كارشون نداشت. تازه همه خدا رو شكر مي كردن كه اين 2 تا نيستن!!!ا

|

Powered by Blogger Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com