<$BlogRSDURL$>
.


Thursday, August 19, 2004

 
شبانه

هر بار كه با گُلشه با خودش مي گه «يعني ممكنه از اين زيبا تر بشه زندگي؟ يعني مي شه حتي فكرشو كرد كه لحظه اي كامل تر و پر تر از اين پيدا بشه تو همه هستي؟» و هر بار كه با گُلشه مي بينه كه بينهايت بيش تر از بار قبل لحظه هاش زيبا هستن و پُر تَر و كامل تر... مطمئنه كه دفعه بعد از اينم زيبا تره اما نمي تونه تصور كنه كه بهتر از ايني هم امكان داشته باشه. . .خوب اينم يه جورشه. يه جورِ دوست داشتنيش! پسرك هرگز براي اين بالا تر و با لا تر رفتن سقف نمي ذاره. آخه كجا و چي مي تونه سقف لطافت و زيبايي و طراوت گُلش باشه؟ا

|

Powered by Blogger Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com