شبانه
مشق كن عشقت را
از فاصله انديشه مكن
تو تنها زيبا مشقش كن
ديگر چه تفاوت
كه مشقش كني
با قلمي از بال پرنده اي مهاجر
يا نِي اي بريده از نِيِستان
تو زيبا مشقش كن
ميداني
گًلَت هم مي داند
پاياني است بر اين راه دراز....به سوي گُل
تو زيبا مشقش كن
تا گلِ سو

- نوشته شده توسط نخودسياه @ 10:06 PM