وبلاگ نويسنده جات

آدماي عجيبي هستن اين وبلاگ نويس ها، اين آخر هفته اي كه فرصت شد يه چرخي تو وبلاگهايي كه مي بينم بزنم (چه اونايي كه تو ليست كنار نخودسياه هستن چه اونايي كه نيستن) ديدم اين جماعت كه هر كدوم گاهي وقتي يه چيزي رو سوژه مي كنن براي نوشتن ، خودشون هم حسابي به درد سوژه شدن مي خورن! يكي مثل من كه سر تا پام شوژست. يكي مثل ملنگ كه اگه فقط 1 سال ديگه بنويسه بزرگترين قحطي تاريخ مياد بسكه اين از اول نوشته هاش مي خوره تا آخرشون! اين و اون هم كه تازگيا زدن به تيپ هم سر هيچي! بابا كوتاه بياين. بده! مردم چي ميگن! از من ياد بگيرين! عبرت بگيريد. متنبه شيد. ببينيد من چه كردم : دوست خيلي عزيز ديگه اي كه اونم مي نويسه، دومين وبلاگش رو هم داره مي نويسه (البته 3 تا باز كرده اما يكيش رو براي يه بنده خداي ديگه كه همه ميشناسيدش و اينجا هم يه حركات مذبوحانه اي كرد كه نخودسياه رو خراب كنه اما خدا خرابش كرد) ، آره خلاصه اين دوستمونم اينقده باحاله كه نگو! برا رفع كدورت ميگه من اصلا با اون بنده خدا كاري ندارم اما اولين لينك هر دو وبلاگ مباركش به چرند نامه ي همون بنده خداست! بگذريم از كامنت پروني هاشون...اوه اوه گفتم كامنت! نگو از اين كامنت پروني ما وبلاگ نويس ها! 99 درصدمون فقط وقتي ميريم جايي كامنت ميذاريم كه تازه آپديت كرده باشيم و بخوايم بيان و ببيننمون و برامون بنويسن! جالب تر هامون اونايي هستن كه بعد اينكه در امر خطير جذب كامنت موفق شدن تازه بعضي انتقاداي كوچولو رو تو كامنت ها بر نمي تابند و عكس العمل هايي نشون ميدن شاهكار! يكي ميره وبلاگ طرف مقابل يه كامنت ميده و سر تا پاي طرف مقابل رو مورد مرحمت قرار ميده! يكي ديگه تو اولين پست بعد از اون كامنت، همين كار رو با شدت بيشتري مي كنه و يكي هم خودشو به نخوندن (نشنيدن) مي زنه! خلاصه عالمي داره اين نظرسنجي ها كه تو خيلي از موارد (نه هميشه) قصد از ايجادشون فقط شنيدن نظر موافق و تعريف و تمجيده! من ترجيح ميدم اگه تو يه مساله شخصي چنين جوابي ببينم به نظراتم، ديگه بي خيال نظر دادن بشم براي طرف! شايدم نخونمش. اما مثلا در مواردي مثل دوست ايراني كه نزديكاي محمره به دنيا اومده چون مساله شخصي نيست ادامه مي دم. پرت نيفتيم از جمع خودمون! جونم براتون بگه كه من يه وبلاگ نويس هم ميشناسم كه چند ماه پيش گفت من چند روزي ميرم مرخصي استدواجي و هنوز تو مرخصيه! يكي امروز عارف مي شه! فردا عاشقه. پس فردا طنازي مي كنه. بعضيا موزيك ميزارن رو وبلاگشون ، اونم موزيكي كه چه بخواي چه نخواي بايد بشنوي وقتي ميري بخونيشون. حالا مثلا اگه خودت تو حال و هواي گوش دادن يه موزيك ديگه هستي باش. اصلا اگه وسط گوش دادنش هم هستي باش. بايد صداي اون موزيك با اين قاطي شه و حال و هوات عوض شه. بعد اگه اجازه داشتي (خوشبختانه خيلي جاها داري) دومي رو قطع كني! خلاصه كه وبلاگ نويسي ما داره يه طور هايي ميشه مثل ... مثل چي؟ مثل رانندگيمون؟ نه .شايد داره بر عكس مهمون داريمون ميشه. شايد اين درست تر باشه! مهمون كه مي خواد بياد و وقتي مياد سعي مي كنيم كه شرايط داشتن اوقات خوشي رو براش فراهم كنيم. اما وبلاگ كه مي زنيم، خواننده هم مي خوايم، از داشتنش هم خوشحال مي شيم اما اعتقاد داريم كه 4ديواري وبلاگ، اختياري! من راحت باشم. خواننده بود بود، نبود هم حق نداره نباشه! بازم بگم ها! همه رو نمي گم! بعدشم! نياين بگين كه براي خودمون و دلمون و اينا مي نويسيم! نمي گم كه اينطور نباشه! اصلا چي باشه و چي نباشه رو كاري ندارم. اما اگه كاملا شخصي باشه كه ديگه رو اينترنت آوردنش نقض غرض مي شه! نمي شه؟ تازشم نشه! همه اينا رو گفتم كه يه چيزي گفته باشم. ديدين همين جوري يه صفحه پر شد؟ بهتر از بي سوژگيه كه.ا

پيامهاي شخصي: ا
-نميام نوشته هات رو بخونم!ا
-خودتم بكشي تا ماهيت نوشته هات عوض نشه نظر منم عوض نمي شه ا
-ما به آش پشت پا هم نرسيديم؟ ا
-داره غيبتت نگران كننده مي شه ها! يه خبر خوبوري بده ا
-چك بي محل كشيده نكشيدي ها! ا
-روزي 5 تا پست يه كمي كم نيست؟ كوتاه بيا بابا ا
-دوستت دارم چه بنويسي چه ننويسي. نخونده هاتم مي خونم ا
-اين شكلكاي وبلاگت منو كشته.معدنش كجاست؟ ا
-سوقاتي يادت نره ها! مي گن كيش يه كشتي يوناني خوشگل داره! قد حوض ما هست؟ ا
-منبرتون قژقژ مي كنه! مي شه بدين رگلاژش كنن؟ ا
- بالاخره شما هم نويسنده شدي! مباركه! با مطلب اولي كه ازت ديدم، بهتره بگم مبارك ما باشه بجاي اينكه مبارك شما باشه! ا
- نوشته شده توسط نخودسياه @ 3:55 PM