Monday, February 14, 2005
اگه راهم اين روزااز تو يه كم دوره ببخش
منو ببخش
تو يه زندگي آدم يه وقتا مجبوره ببخش
بگذر از من اگه بودي تو و باز دير اومدم
يا واسه گفتن قصه ها به تاخير اومدم
گل يك دونه گلدون بلور زندگي
چي دارم واست به جز يه عالمه شرمندگي
ببخش اگه ميونمون فاصله هست
يا كه ازَم تو سينه تو گله هست
حالا كه گذشت از امروز ما بايد صاف بمونيم
مثه آينه شمعدوناي نقره شفاف بمونيم
يه سبد دعا و خوشبختي فردا مال تو
دست من بود كه ميگفتم همه دنيا مال تو
بيا زندگي رو با مهربوني رنگ بزنيم
همه رو با هر چي دوست داري هماهنگ بزنيم
دوريمونو باز ميزاريم به حساب سرنوشت
انقدر خوبي كه آخر ميدونم ميري بهشت
ببخش اگه ميونمون فاصله هست
يا كه ازَم تو سينه تو گله هست
شعر از مريم حيدرزاده بود اما نه اين شكلي، اين نسخه مال منه