با من از همه كس آشنا تر
يه غزل از اردلان سرافراز، من براي مخاطب خاص نوشتمش.ايمان دارم كه خود شاعر هم براي مخاطب خاص گفته اين غزل رو كه اگر اينگونه نبود اينچنين به دل نمي نشست. خيلي از شعر هاش رو شنيديد. اما شايد نشناسيدش. اگه مي خوايد بشناسيدش ، شناسنامه چند تا از زيباترين آهنگهايي رو كه دوست داريد ، نگاه كنيدو احتمالاً شاعر دو سه تا از آهنگها ايشون هستند!ا

انگار با من از همه كس آشناتري
از هر صداي خوب برايم صداتري

آيينه اي به پاكي سر چشمه ي يقين
با اينكه روبروي مني و مكدري

تو عطر هر سپيده و نجواي هر نسيم
تو انتهاي هر ره و آن سوي هر دري

لالاي پر نوازش باران نم نمي
خاك مرا به خواب گل سرخ مي بري

انگار با من از همه كس ‌آشناتري
از هر صدا خوب برايم صداتري

درهاي ناگشوده ي معناي هر غروب
مفهوم سر به مهر طلوع مكرري

هم روح لحظه هاي شكوفايي و طلوع
هم روح لحظه هاي گل ياس پرپري

از تو اگر كه بگذرم ، از خود گذشته ام
هرگز گمان نمي برم از من ،‌ تو بگذري

انگار با من از همه كس آشناتري
از هر صداي خوب برايم صداتري

من غرقه ي تمامي غرقاب هاي مرگ
تو لحظه ي عزيز رسيدن به بندري

من چيره مي شوم به هراس غريب مرگ
از تو مراست وعده ي ميلاد ديگري

از تو اگر كه بگذرم از خود گذشته ام
هرگز گمان نمي برم از من تو بگذري

انگار با من از همه كس آشناتري
از هر صداي خوب برايم صداتري

- نوشته شده توسط نخودسياه @ 5:25 AM