خلوت
خدايا
باز من موندم و تو با يه دنيا حرف من و گوش شنواي تو. با يه عالم گله من و يه عالم صبر تو. حرف دارم باهات همونطور كه تا امروز تو به من گفتي و گوش شنواتو مي خوام چون مي دونم كه شنوا ترينه. اگه من گوش شنواي حرفهاي خيلي آدما بودم ، اگه صبرم اونقدري هست كه گله هاي خودمو بتونم تا يه جاهايي تحمل كنم، هيشكي ندونه ، خودم كه مي دونم روز اول از خودت گرفتمشون. كمي دادي و گفتي برو خيلي زيادش كن تا دوباره به خودم برسي. تا دوباره خدا بشي. تا بشي خود خودت
قرارمون اين بود كه هوامو داشته باشي و نذاري كم بيارم. قرارمون بود كه يادم نره كي هستم و چي دارم و از كجا دارم
من سر قولم هستم
تو هم باش. مي دونم هستي
خدا جون. تو كه با همه از اين قرارا مي ذاري. تو كه هيشكي رو سر خود رها نكردي كه هرچه داره و هرچه گرفته ازت رو هر جوري كه خواست مصرف كنه
مگه نه اينكه هممون بايد بيايم و بيايم و بيايم، كامل شيم و كامل شيم و كامل شيم تا خود خودت بشيم؟ تو كه فراموشكار نيستي، چرا من گاهي ميشم؟ تو كه ستارالعيوبي، چرا خيلي ها نيستن؟
مگه قرارمون اين نبود كه مثل تو باشيم؟
يادته؟ گفتي همتون آدميد. نه خدا. پس همتون مي تونيد اشتباه كنيد. يادته بابا آدممونم اشتباه كرد و از بهشتت انداختيش بيرون؟ منم از همين مي ترسيدم. يادته گفتي خودت هوامو داري؟ يادته قرار شد مواظبم باشي كه كم اشتباه برم؟ يادته يه فرشته نگهبان فرستادي كه بعد همه سختي ها و بد كردن ها و بد ديدن ها مواظبم باشه. كه تو رو هميشه توي صورتش جلوي چشمام ببينم تا يادم نره كه مال كجا هستم و چي امونت دستم داري و چطور بايد بهت برش گردونم؟
يادته خدا؟
چرا پس كمكم نمي كني كه فرشتمو خودم اذيت نكنم؟ چرا وقت فراموشي تلنگرم نمي زني؟ چرا مي ذاري گاهي اوقات اينهمه فكر كنم كه به حال خودم رهام كردي؟ تو كه قرار نبود سرت شلوغ بشه. قرار نبود تعطيلات بري. قرار نبود استراحت كني. حتي قرار نبود كه روزي كه همه همه همه خوبي هاي دنيا رو بهم دادي به حال خودم رهام كني. يادته؟
خيلي تنهام خدا جونم اگه تو نباشي. خيلي تنهام خدا جونم، اگه اشتباه هام ، اگه فراموشكاريم ، اگه رنجش فرشته تو، فرشته من، اگه رو گردوندن تو، اگه رو گردوندن اون اينهمه احساس تنهايي رو يهو بريزه تو دلم. خدا جونم! هر دوتون رو لازم دارم. خدا جونم فقط شما دو تا هستيد. هر دوتون بمونيد برام
خدايا! خسته ام. خيلي. تنهام. زياد. دلتنگم. يه دنيا. من هنوز تو دل سپيدتم. بذار هميشه باور داشته باشم كه جاي عاشقا اونجاست. خدايا! بهترينِ بهترين من و تو هم اينجاست. كمكم كن هيچ موقع دل مهربونش رو خونه غم نبينم. آخه تو كه غمگين نمي شي. ميشه دل كسي كه تو دل تو جا داره غم داشته باشه؟
خدايا! يادت نره قرار هامون ها. خيلي حساب مي كنم روت
- نوشته شده توسط نخودسياه @ 11:00 PM