<$BlogRSDURL$>
.


Friday, June 10, 2005

 
يادبود
رياكارانه براي خوشبختي ام دعا ميكند
همان كه از همه عمرش تنها «يادبود» تيشه هايش بر بناي عشقم را به ياد دارم
و انكارش را
سوگمندانه بر مزار اعتبارش خواهم نشست
زندگي فراموش نمي كند. هراندازه كه او انسان باشد و طبيعتش نسيان
تنها لياقت كينه ام را دارد
ارزاني اش مي كنمش
به او بگوييد تيشه اش را بگذارد و سپر بردارد
براي آنچه هيچگاه يادش نبود
براي كينه ي من
براي روزگار خوش حافظه
او هم روزي به ياد خواهد بود
كينه ام ارزاني اش باد و ديگر هيچ

|

Powered by Blogger Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com