شبانه
چشمان غبار گرفته ام را نسيم شست
اولين نسيم
سايه ي عطر تو را نسيم دوم ميهمان آفتاب گير اتاقم كرد
و تو را
نه چه مي گويم؟ا
تو با نسيم سوم نيامدي . . .تا تو در چشم انداز پنجره ام روييدي
نسيم با تو آمد
حالا منم و آخرينش
فردا
پنجره نيمه باز خواهد بود
اينبار نوبت نسيمي است كه از اتاق من به باغ مي وزد
و مرا به ميهماني خانه مان خواهد آورد
بگو كه تا نسيم بعدي گريه نمي كني گل من
تا نسيم بعدي گريه نمي كنم!ا
صبر اشك زياد است
شايد تا لحظه هاي دوباره ديدن و دوباره رسيدن
تا نسيم بعدي
تا به شوق . . . باريدن
- نوشته شده توسط نخودسياه @ 1:53 AM