مبارزه

پيش از اين مردم دنيا دلشان درد نداشت
هيچكس غصه ي اين را كه چه مي كرد نداشت
چشمه ي سادگي از لطف زمين مي جوشيد
خودمانيم زمين اين همه نامرد نداشت

يكي مي گفت آدما دو جور زندگي مي كنن : يه دسته جنگجو هستن و دسته ي ديگه «مبارز»، البته اگه قبول كني كه اساساً زندگي يه ستيزگاه نا برابره. كسي كه جنگجو است يا مي كشه يا كشته مي شه ولي يه مبارز نه مي كشه نه كشته مي شه ولي مي جنگه. مبارز هيچ وقت به بن بست نمي رسه و تموم نمي شه.ا
حتي اگه زمين اين همه نامرد داشته باشه...اگه مبارز باشي بالاخره يه روزي حريف خسته مي شه و از ميدون به در...مي موني تو و اون يه نفري كه ... ا

يه نفر پيدا مي شه هميشه همسفر باشه
واسه پر كشيدنا هميشه بال و پر باشه
يه نفر كه از چشاش زلال آفتاب بريزه
وقتي كه مسافرم پشت سرم آب بريزه
وقتي كه دارم ميرم نه، اما وقتي كه ميام
يه قدم جلو بياد بمونه منتظر برام

- نوشته شده توسط نخودسياه @ 1:52 AM